Rehabilitacja kardiologiczna

Pomimo ogromnego postępu jaki w ostatnich latach dokonał się w kardiologii i zmniejszeniem liczby zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych,  Polska znajduje się w grupie państw rozwiniętych, w których choroby kardiologiczne (CHUK) należą do najczęstszych schorzeń. Nie tylko dotykają największego odsetka pacjentów – mimo postępu kardiologii są główną przyczyną zgonów. W Polsce umieralność z powodu CHUK jest znacznie większa niż w pozostałych krajach UE (38,1%). Przesłanką do wykorzystania hiperbarycznej terapii tlenowej w chorobach serca były znane od dawne korzystne efekty leczenia 100% tlenem, który poprawia tolerancje wysiłku, stan neuropsychiczny, łagodzi nadciśnienie płucne i objawy niewydolności prawej komory serca.

Korzystanie z komory hiperbarycznej nie służy jedynie profilaktyce układu krążenia, ale ma także szerokie zastosowanie w rehabilitacji kardiologicznej. Ogromne zalety tlenoterapii przyspieszają rekonwalescencje po przebytych zawałach serca, operacjach kardiologicznych, jak również pomaga w walce z chorobami układu krążenia. Jednocześnie wysoki poziom tlenu w krwi wpływa pozytywnie na życie z wadami serca, łagodzi dolegliwości bólowe, zmniejsza możliwość powstania martwicy mięśnia i przyczynia się do obniżenia śmiertelności nawet w przypadku ciężkich i skomplikowanych powikłań.

Zauważono, że w przypadku zablokowania przepływu krwi przez skrzep lub chore tkanki terapia hiperbaryczna:

• dostarcza tlenu, który odżywia, leczy i pomaga w przywróceniu krążenia w tym obszarze
• uelastycznia ścianki żył i rozrzedza krew, dzięki czemu następuje lepsze ukrwienie chorego narządu
• zwiększa dopływ tlenu do serca i dzięki temu skutecznie zapobiega uszkodzeniom mięśnia serca u osób z zespołem wieńcowym

Włączenie HBOT do rehabilitacji kardiologicznej obniża nie tylko zachorowalność, ale i śmiertelność wynikającą ze schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Dzięki wizytom w komorze osoby cierpiące na chorobę niedokrwienną serca odnotowują znaczną poprawę stanu zdrowia. Tlenoterapia zmniejsza objawy niewydolności oraz ból wieńcowy (dławicowy). Prócz tego poprawia sprawność lewej komory serca, odpowiedzialnej za pompowanie krwi do aorty.

U chorych z ostrym zespołem wieńcowym poddawanych jednocześnie hiperbarii tlenowej oraz terapii standardowej stwierdzono skrócenie czasu trwania bólu wieńcowego, istotne zmniejszenie nasilenia zaburzeń rytmu i przewodnictwa oraz zmniejszenie ilości niekorzystnych powikłań sercowo-naczyniowych. Poza tym uelastycznia ścianki żył i rozrzedza krew, dzięki czemu następuje lepsze ukrwienie wszystkich tkanek i narządów.

"Liczymy na to, że terapia hiperbaryczna przy wstrząsie kardiogennym spowoduje redukcję obrzęku (nagromadzenia płynów) w worku osierdziowym"

- mówi dr Myrvin H. Ellestad, dyrektor Memorial Heart Institute w kalifornijskim Long Beach Memorial Medical Center.

Kolejną zaletą HBOT jest wpływ na potencjał organizmu do wysiłku fizycznego – zwiększenie jego wydolności. Metoda jest z powodzeniem stosowana również w neonatologii. Wdrożona do leczenia, zmniejsza powikłania okołoporodowe, a także redukuje śmiertelność okołoporodową noworodków.

Tlen nie tylko wspomaga pracę zdrowego serca, ale też – jak pokazują badania – może znacząco pomóc w terapii uszkodzeń tego organu. Zastosowany pod zwiększonym ciśnieniem, w komorze hiperbarycznej, poprawia efekty leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego.

Liczne badania potwierdziły to, że rekonwalescencja zachodzi o wiele szybciej w warunkach wyższego ciśnienia, niż to w którym człowiek na co dzień przebywa. Wówczas tkanki szybciej mogą wykorzystać tlen, który do nich dociera. Poza tym regularne przebywanie w warunkach podwyższonego ciśnienia wpływa w dużej mierze na zwiększenie ilości komórek macierzystych, kluczowych w procesie odbudowy ludzkich narządów. Normalnie organizm pobiera jedynie do 30% tlenu w czasie oddychania. Im ciśnienie jest wyższe, tym lepiej tlen jest wykorzystywany. Podobnie jest zresztą również z dwutlenkiem węgla, istotnym w czasie transportu tlenu do komórek. Wodór z kolei neutralizuje wolne rodniki odpowiedzialne za proces starzenia się organizmu. Hamuje też proces degradacji komórek.