Rehabilitacja neurologiczna

Podczas udaru zarówno niedokrwiennego jak i krwotocznego dochodzi do niedotlenienia komórek nerwowych, prowadzące do powstania deficytów neurologicznych. Udar jest częstą przyczyną śmierci oraz niepełnosprawności. Wokół miejsca gdzie dochodzi do obumarcia komórek nerwowych występuje obszar o zmniejszonej perfuzji czyli o zmniejszonym ukrwieniu. Komórki nerwowe, które się tam znajdują otrzymują zbyt małą ilość tlenu aby móc prawidłowo funkcjonować, dlatego przechodzą w stan uśpienia, zwalniają swój metabolizm i przestają pracować. Obrzęk mózgu powoduje nacisk na naczynia zmniejszając w nich przepływ krwi, co dodatkowo pogłębia niedokrwienie tkanki mózgowej.

Tlen hiberbaryczny dotlenia mózg i zwiększa jego aktywność, a tym samym:

• stymuluje pracę układu nerwowego,
• ożywia i pobudza do życia uśpione od dawana komórki oraz przywraca ich prawidłowe funkcjonowanie,
• poprawia metabolizm w tkance nerwowej,
• redukuje obrzęk mózgu,
• poprawia warunki przepływu w mikrokrążeniu,
• zwiększa przepuszczalność barier krew-mózg,
• chroni już uszkodzone obszar w tkance nerwowej,
• może zmniejszyć stopień uszkodzeń mózgu powstałych na skutek wylewów czy udarów, a także przyspieszyć rehabilitację.

Według danych naukowych mózg zużywa 20% tlenu w organizmie - ale to wystarcza tylko do obsługi niewielkiego odsetka komórek mózgowych w dowolnym momencie.

 Już na początku lat 90 XX wieku w badaniach klinicznych publikowanych w wydawnictwach medycznych Aerospace Medical Association wykazano, że Pacjenci, którzy w ciągu 12 godzin od wystąpienia udaru mózgu trafili do komory hiperbarycznej osiągali wielokrotnie lepsze wyniki leczenia stanów udarowych, a ich powrót do normalnego życia następował z bardzo dobrymi efektami. Od tego czasu medycyna hiperbaryczna poczyniła znaczące postępy.

Dziś jesteśmy pewni, że Pacjent po udarze mózgu powinien jak najszybciej trafiać do komory hiperbarycznej, a rehabilitacja i wspomaganie leczenia poprzez tlenową terapię hiperbaryczną przynosi tym lepsze efekty, im szybciej się zaczyna. Po raz pierwszy hiperbaria tlenowa została zastosowana w leczeniu udaru mózgu w roku 1965. Od tego czasu hiperbarycznej terapii tlenowej używa się w przypadkach udaru mózgu, a badania kliniczne i efekty leczenia pokazują, że HBOT przyczynia się do szybszej o 40% do 100% poprawy stanu klinicznego w porównaniu z metodami tradycyjnymi. 

Kiedy mózg jest zajęty odbudowywaniem połączeń w procesie neuroplastyczności, pobiera jeszcze więcej tlenu.
Terapia tlenowa dostarcza dodatkowy tlen do mózgu, działając zasadniczo jako „pokarm dla mózgu”, co przyspiesza proces neuroplastyczności.

Podczas gdy powtarzalna praktyka jest głównym motorem neuroplastyczności, HBOT może odgrywać drugorzędną rolę, przyspieszając ten proces.
Nie ma więc ucieczki od ciężkiej pracy - ale HBOT może zapewnić potencjalnie potężny dobroczyny impuls.

Zespół dr. Efrata w Tel Awiw prowadził badania nad rehabilitacją neurologiczną po udarze przy pomocy hiperbarii tlenowej. Do swojego badania zakwalifikowali chorych, którzy nieskutecznie byli poddani konwencjonalnej terapii. Naukowcy wykazali, ze dotknięte chorobą ośrodki mózgowe ponownie podejmowały swoją funkcję. U ich pacjentów powoli ustępował paraliż, powracało czucie i następowała poprawa w posługiwaniu się mową.W wyniku regularnych sesji nastąpiła poprawa funkcji nerwowych i psychicznych oraz motorki i koordynacji.

Przeprowadzone na zwierzętach badanie wykazało ze terapia hiperbaryczna zmniejszyła obszar uszkodzenia mózgu o 32% oraz zmniejszyła śmiertelność zwierząt z niedrożnością tętnicy środkowej mózgu.

Porównywano rownież skuteczność tlenoterapii normo barycznej (NBO) i hiperbarycznej (HBO) zastosowanej przy ogniskowym niedokrwieniu mózgu. Podczas gdy HBO znacząco zmniejszyła deficyt neurologiczny zwierząt doświadczalnych i ograniczyła obszar udaru o 30%, NBO nie przyniosła znaczących zmian. Dowiedziono, że nawet opóźniona terapia hiperbaryczna ma przewagę nad przedłużoną tlenoterapią przeprowadzoną w warunkach atmosferycznych. Co więcej połączenie obu metod nie wpłynęło na poprawę zdrowia zwierząt.