Zespół Aspergera

Terapie hiperbaryczne mogą być zastosowane u dzieci z Autyzmem i zespołem Aspergera. Wciąż prowadzone są nowe badania nad możliwościami terapii tlenem. Wyniki badań dowodzą skuteczności działania komory hiperbarycznej . Wśród nich sporą grupę stanowią dzieci z autyzmem, które zaczynają odbierać więcej bodźców z otoczenia. Terapia tlenem (Oxyterapia) pozwala zniwelować liczne problemy neurologiczne stanowiące podstawę autyzmu. Oxyterapia nie jest w stanie wyleczyć autyzmu ale znacznie poprawia jakość życia osoby dotkniętej tym zaburzeniem oraz jego rodziny.

Jak rozpoznaje się objawy choroby? Przy zespole Aspergera:

• upośledzone są interakcje społeczne
• występują problemy z komunikacją
• osoba chora ma bardzo szczególne zainteresowania i cierpi na liczne natręctwa
• chory lubi schematyczne zachowania i powtarzające się rytuały

Podstawowe zalety terapii tlenowej we wspomaganiu łagodzenia objawów autyzmu to:

• zmniejszenie stanu zapalnego mózgu,
• przyspieszenie regeneracji jelit
• sprawne usuwanie toksyn z organizmu,
• wzmacnianie produkcji komórek macierzystych,
• zapobieganie atakom bakterii i grzybów odpowiedzialnych za choroby.

Psychologowie i psychiatrzy zwykle zalecają serię np. 10-40 godzin spędzonych w komorze hiperbarycznej. HBOT silnie dotlenia mózg i całe ciało, poprawiając przepływ krwi. Jak wiadomo, krew transportuje tlen. Ten z kolei odżywia komórki mózgu i stymuluje je do działania. Powstają nowe komórki i tworzą się połączenia między nimi. Ponadto namnażają się nowe komórki macierzyste. Jednocześnie dzięki HBOT znacznej redukcji ulegają stany zapalne. Organizm pozbywa się toksyn, bakterii i drożdżaków, które dodatkowo nasilają objawy każdej choroby. Dzięki tlenoterapii zmniejsza się stres oksydacyjny, który również sprzyja rozwojowi wielu schorzeń, w tym nowotworów. Z tych samych powodów oxyterapia sprawdza się we wspomaganiu terapii objawów zespołu Aspergera oraz ADHD. Ponadto wspiera powrót do sprawności po przebytych udarach.

W 2008 roku w „Behavior analysis in practice” ukazał się obszerny artykuł autorstwa Dorothea C. Lerman i jej zespołu. Został w nim opisany wpływ niekonwencjonalnych metod leczenia w terapii autyzmu. Według badań rezultaty tlenoterapii u osób ze spektrum autyzmu należy opisywać w zakresie behawioralnym. Dzięki temu można uzyskać dane, które nie poddają się analizie ilościowej. Rodzice pacjentów poddanych niekonwencjonalnej terapii zaobserwowali u swoich dzieci poprawę w kilku dziedzinach. Polepszyły się kompetencje językowe pacjentów, socjalizacja, zmniejszyły się również problemy w zachowaniu.

Jak uzasadnić fizjologicznie działanie tlenu hiperbarycznego u dzieci z Zespołem Aspergera?

1. Poprzez stymulację procesów angiogenezy tlen hiperbaryczny poprawia ukrwienie mózgu, dodatkowo poprzez wysycenie hemoglobiny oraz osocza prowadzi do głębokiego dotlenienia i odżywienia neuronów.

2. Dotlenienie wątroby, trzustki, śledziony oraz nabłonka jelitowego stymuluje procesy metaboliczne w kierunku usuwania z organizmu toksyn, metali ciężkich oraz wszelkich złogów, które obciążając organizm mogą znacząco hamować jego prawidłowy rozwój i regenerację.

3. Tlen podawany pod wyższym niż atmosferyczne ciśnieniem powoduje zmniejszenie powszechnie występującego u dzieci z Zespołem Aspergera, przewlekłego stanu zapalnego w obrębie nabłonka jelit oraz OUN. Prowadzi tym samym do spadku poziomu prozapalnych substancji biochemicznych.

4. Wzrastająca aktywność przeciwutleniaczy prowadzi do redukcji stresu oksydacyjnego a tym samym przeciwdziała przedwczesnemu niszczeniu komórek ciała i umożliwia zachodzenie intensywniejszych procesów regeneracyjnych.

5. Udowodniono, że podczas leczenia tlenem hiperbarycznym aż ośmiokrotnie zwiększa się ilość komórek macierzystych, dzięki którym możliwa jest regeneracja tkanek, w tym przebudowa układu nerwowego w kierunku torowania prawidłowego rozwoju dziecka.

„Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w tym z Zespołem Aspergera nie angażują się w interakcje społeczne, gdyż ich układ neuronów lustrzanych działa nieprawidłowo. Ponieważ neurony lustrzane biorą udział w odczuwaniu empatii i postrzeganiu intencji innych ludzi, logiczne wydaje się przypuszczenie, że to właśnie zaburzenia w ich działaniu mogą odpowiadać za niektóre z objawów Zespołu Aspergera. Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mają obniżoną aktywność neuronów lustrzanych w zakręcie czołowym dolnym, tj. części kory przedruchowej mózgu, co może tłumaczyć ich niezdolność do oceny zamiarów innych osób. Zaburzenia działania neuronów lustrzanych w wyspie i korze przedniej części obręczy mózgu mogą być przyczyną pokrewnych objawów, na przykład braku empatii, a niedobory w zakręcie kątowym powodować trudności językowe. Osoby z Zespołem Aspergera mają również zmiany strukturalne w móżdżku i pniu mózgu. Aby wykazać dysfunkcję neuronów lustrzanych wykorzystano badanie fal mózgowych za pomocą elektroencefalografu. Obserwowano fale μ, które ulegają zablokowaniu każdorazowo podczas wykonywania świadomego ruchu mięśni, na przykład otwierania i zamykania dłoni. Zanika również wtedy, gdy badana osoba obserwuje kogoś innego, wykonującego tę czynność. Do doświadczeń wybrano dobrze funkcjonujące dziecko ze spektrum autyzmu – dziecko z Zespołem Aspergera, które nie miało poważnych zaburzeń zdolności poznawczych. Badanie EEG wykazało zauważalną falę μ, która była tłumiona w czasie wykonywania prostych, świadomych ruchów, podobnie jak u zdrowych dzieci. Tłumienie to jednak nie występowało, gdy dziecko obserwowało kogoś innego, wykonującego tę czynność. Na tej podstawie można wnioskować, że układ zawiadywania ruchem był zachowany, natomiast układ neuronów lustrzanych działał wadliwie.” 
- artykuł ze strony wydziału Biochemii, biofizyki i biotechnologii UJ. 

Zalecamy spróbowanie tlenoterapii. Relaksacyjne zabiegi w komorze hiperbarycznej przyczynią się do znacznie lepszego dotlenienia całego organizmu dziecka. To z kolei przełoży się na lepszym funkcjonowaniem ośrodkowego układu nerwowego. Efektem tego będzie między innymi poprawa kontaktu wzrokowego (bądź nabycie umiejętności nawiązywania go), polepszenie koncentracji i koordynacji ruchowej, szybsze reakcje oraz zdolności kojarzenia, zmniejszenie nadpobudliwości czy wrażliwości na bodźce dźwiękowe.